Akant Yaprağı: Yaban enginarı yaprağı biçiminde bir bezeme öğesi. İlk kez antik Yunan sanatında kullanılmış, Avrupa'da 19.yy. sonuna kadar uygulanması sürmüştür. Özellikle mimaride sütun başlıkları üzerinde görülür.
Art Nouveau: 1895 ile 1905 arasında Avrupa ve Amerika'da yaygınlaşmış bir üslup, mimarlıktan başlayarak tüm sanat dallarına egemen olmuştur. Üsluplaştırılmış bitkisel-eğrisel nitelikte bir bezeme anlayışı getirmiştir. En ünlü Art Nouveau sanatçıları Fransa'da H.Guimard (mimar); İspanya'da A. Gaudi (mimar); İtalya'da R. D'Aronco (mimar); A.B.D.'de L.C. Tiffany (uygulamalı sanatlar-cam eşya) yer alır. Art Nouveau Üslubu Türkiye'ye 19. yüzyıl sonlarında Sultan II. Abdülhamit'in Baş mimarlığını da yapan R.D.Aronco aracılığı ile gelmiştir. En ünlü yapısı Beşiktaş'taki Şeyh Zafir Türbesi'dir.
Drape: Kumaş yada giysi kıvrımlarının belirlenmesine, tanzimine denilmektedir.
Empire Üslubu: (Ampir Üslubu) İlhamını Yunan ve Roma sanatlarından alan ve I. Napoleon Bonapart zamanından başlayarak otuz yıl kadar devam eden, Percier ve Fontaine isimli iki mimarın yarattığı bir üsluptur. Napolyon 1.'İn İtalya, Kuzey Afrika ve Mısır'ı almasından sonra, bu ülkelerin tipik süsleme motifleri (sfenks'ler, arslan pençeleri, kartal ve atmaca kanatları, bereket boynuzları, lotus, palmiye ve hurma ağacı, savaş aletleri, miğferler, lektör demetleri vb.) Empire üslubunun vazgeçilmez öğeleri olmuştur.
Farbela (Farbala): Perde veya benzeri örtülerin kenarlarına dikilen pilili veya büzgülü kumaş bandı, volan, fırfır olarak tanımlanır.
Hatayı: Türk bezeme sanatlarında çok sık kullanılan stilize çiçek öğesi. Genellikle dikine alınmış kesitler halinde, ince kıvrımlarla birbirine bağlanarak madalyonlar içinde verilen bu stilize çiçekler, çoğu kez rumi, bulut, yaprak vb. örgelerle birlikte bir kompozisyon oluşturur. Orta Asya'daki Çin Türkistanın da Çin ve Türk etkilerinin bir arada bulunmasına karşın, hatayı örgesi bütünüyle Türk zevkini yansıtır. Çin uygulamalarında çiçekler stilize edilmeden, doğal biçimleri ile verilir.
Hindistan ve Japonya' da değişik biçimlerde uygulanmıştır. Hatayinin en erken örneklerine 8. ve 9. yüzyılda yapılmış Uygur duvar resimlerinde rastlanılır. Osmanlı Döneminde, taş, ahşap, dokuma, tezhip ve cilt sanatlarında örnekleri görülür.
Jakar: Mekanik dokuma tezgahı. Jacquard tarafından bulunan bu mekanizma, prensip olarak, her çözgü ipliğinin tezgahta başlı başına hareket etmesini sağlar. Herhangi bir kumaş üzerine geçirilecek desen 32'den daha fazla ayağa ihtiyaç gösteriyorsa jakar tezgahı kullanılır. Başlangıçta "Lyon Mekanizması" denilen jakar mekanizması ilk başlarda el tezgahlarında kullanılmış günümüzde ise her çeşit mekanik dokuma tezgahlarında uygulanabilmektedir.
Kordone: Tekstilde sim, gümüş veya ipek ipliklerinin bükülmesiyle hazırlanan ve el işlemelerinde kullanılan ince kordon, üç katlı bükülmüş ipek ipliğidir.
Kordon: Genellikle ipekten yapılmış kalıp ip, birçok ipliğin bir arada özel biçimde bükülmesiyle elde edilen bir cins kaytan.
Korniş: Perde asmaya yarayan ahşap veya madenden yapılmış pervazlardır. Bir odanın tavanında, bir kapının Üzerinde, bir pencerede bulunan kimi zaman süslü kabartına çıkıntılarının tümüdür.
Magrib Üslubu: Magrip sanatı genel olarak, Emevi sanatının kaynağından uzakta, yerel İspanyol ve Berberi geleneklerden de beslenerek oluşan sanatın bir türevi olarak nitelenmektedir. Coğrafyası bugünkü Cezayir'in batısı, Fas ve İber yanmadasının güneydoğusunu içine almaktadır. Arap-Emevi kültürü 8. yüzyıl başında İspanya'ya nüfuz ederek yayılmış, 15. yüzyılın sonuna kadar varlığını ve etkisini sürdürmüştür. Magrip sanat ve mimarlığının Endülüs' deki anıtsal ürünlerinden biri Gırnata'da ki Elhamra Sarayıdır. 19. yüzyıl Osmanlı Mimarisinde özellikle at nalı, soğan biçimli ve dilimli kemerlerin çeşitlemeleri konut cephelerinde ahşaba yaygın olarak uygulanmıştır. Çırağan Sarayındaki Taht Salonu; Bahriye Nezareti, Giriş Köşkü ve Mecit Efendi Köşkü magrip üslubunun önde gelen örneklerindendir.
Ponpon: Aksesuar olarak kullanılan, yün, ipek ve benzeri malzemelerden yuvarlak biçimde oluşturulan püskül türüdür
Püskül: Bir ucu bağlı, bir ucu serbest iplik demeti biçimindeki aksesuardır
Perde Bağı: Perdeleri iki kenarından toplamak suretiyle kullanılan yardımcı malzemedir.
Rapor: Bir desende tekrar eden en küçük birimdir.
Rumi. Arapça' da "Arap ilinden başka ilden olan", anlamına gelir. Türk bezeme sanatlarında yaygın kullanılan stilize yaprak örgesi. Bazı kaynaklara göre stilize hayvan motiflerinin meydana getirdiği dolaşık tezyinata verilen isim. Taş, ahşap, dokuma, tezhip ve cilt sanatlarında bezeme amacı ile kullanılan rumi motifi özellikle 15. ve 16. yüzyıllarda çok sık kullanılmış, 17. yüzyılın sonlarından başlayarak bat ı etkisi ile klasik özelliğini yitirerek bozulmuştur.
